درماتیت تماسی
اگر پوست شما قرمز و تحریک شده است، احتمالاً دچار درماتیت تماسی شده‌اید. این شرایط زمانی اتفاق می افتد که بدن شما به تماس با مواد شیمیایی واکنش نشان دهد.
اکثر درماتیت های تماسی، شدید نیستند، اما ممکن است ناخوشایند باشند تا زمانی که خارش برطرف شود.
علائم
علائم درماتیت تماسی به علت و میزان حساسیت بدن به ماده بستگی دارد.
درماتیت تماسی آلرژیک
علائم مرتبط با درماتیت‌تماسی آلرژیک شامل موارد زیر است:
- پوست خشک، پوسته پوسته و فلس مانند
- کهیر
- تاول های در حال خروج
- قرمزی پوست
- پوستی که تیره یا چرمی به نظر می رسد
- سوزش پوست
- خارش شدید
- حساسیت به آفتاب
- تورم، به خصوص در چشم، صورت یا نواحی کشاله ران
درماتیت تماسی تحریک کننده
علائم درماتیت‌تماسی تحریک کننده ممکن است کمی متفاوت باشد، مانند:
- تاول زدن
- ترک خوردن پوست به دلیل خشکی شدید
- ورم
- پوستی که احساس سفتی می کند
- زخم
- زخم های باز که پوسته تشکیل می دهند
چه عواملی باعث درماتیت تماسی می شود؟
سه نوع درماتیت تماسی وجود دارد:
- درماتیت‌تماسی آلرژیک
- درماتیت‌تماسی تحریک کننده
- درماتیت فتوکانتکت
درماتیت فتوکانتکت کمتر شایع است. این نوع درماتیت، واکنشی است که می تواند هنگامی رخ دهد که مواد فعال موجود در یک محصول پوستی در معرض آفتاب قرار بگیرند و منجر به تحریک شوند.
درماتیت تماسی آلرژیک
درماتیت تماسی آلرژیک زمانی اتفاق می افتد که پوست پس از قرار گرفتن در معرض ماده خارجی واکنش آلرژیک ایجاد کند. این مسئله باعث می شود بدن مواد شیمیایی التهابی را آزاد کند که باعث احساس خارش و تحریک پوست می شود.
علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک شامل تماس با:
- جواهرات ساخته شده از نیکل یا طلا
- دستکش لاتکس
- عطرها یا مواد شیمیایی موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت از پوست
- بلوط یا پیچک سمی
درماتیت تماسی تحریک کننده
درماتیت تماسی تحریک کننده رایج ترین نوع درماتیت‌تماسی است. این عارضه زمانی اتفاق می افتد که پوست با یک ماده سمی تماس پیدا کند.
مواد سمی که می توانند باعث درماتیت‌تماسی تحریک کننده شوند عبارتند از:
- اسید باتری
- سفید کننده
- پاک کننده های زه کشی
- نفت سفید
- مواد شوینده
- اسپری فلفل
درماتیت تماسی تحریک کننده همچنین ممکن است هنگامی رخ دهد که پوست با مواد تحریک کننده کمتری مانند صابون یا حتی آب تماس پیدا کند.
افرادی که دست هایشان به طور مکرر در معرض آب قرار می گیرد، برای مثال آرایشگرها، متصدیان بار و کارکنان بهداشت و درمان، معمولاً دچار درماتیت تماسی تحریک کننده دست‌ها می شوند.
درمان
بیشتر موارد درماتیت تماسی به محض قطع تماس ماده با پوست، خود به خود از بین می روند. در اینجا چند نکته وجود دارد که می توانید در خانه امتحان کنید:
- از خاراندن پوست تحریک شده خودداری کنید. خراش می تواند تحریک را بدتر کند یا حتی باعث عفونت پوستی شود که در این صورت به آنتی بیوتیک نیاز دارید.
- پوست خود را با صابون ملایم و آب ولرم تمیز کنید تا مواد تحریک کننده از بین بروند.
- دیگر از کالاهایی که فکر می کنید ممکن است مشکل ایجاد کنند استفاده نکنید.
- ژله نفتی نرم مانند وازلین بزنید تا ناحیه درگیر را تسکین دهد.
- سعی کنید از درمان های ضد خارش مانند لوسیون کالامین یا کرم هیدروکورتیزون (کورتیزون -10) استفاده کنید.
- در صورت نیاز، یک داروی آنتی هیستامین مانند دیفن هیدرامین مصرف کنید تا خارش را کاهش دهد.
اقلام فوق را می توانید از بیشتر داروخانه های آنلاین خریداری کنید.
اغلب اوقات، درماتیت تماسی نگران کننده نیست. با این حال، اگر بثورات نزدیک به چشم یا دهان باشد، ناحیه وسیعی از بدن را بپوشاند یا با درمان خانگی بهبود نیابد، باید به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
اگر درمان های خانگی باعث تسکین پوست شما نشوند، پزشک می تواند کرم استروئید قوی تری تجویز کند.
نحوه تشخیص
در صورت شدید بودن علائم یا عدم بهبود با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک شما شرح حال پزشکی کاملی را ثبت کرده و پوست شما را معاینه می کند. سؤالاتی که ممکن است از شما بپرسد شامل موارد زیر است:
- اولین بار چه زمانی متوجه علائم خود شدید؟
- چه چیزی علائم شما را بهتر یا بدتر می کند؟
- آیا درست قبل از شروع بثورات به کوهپیمایی رفته‌اید؟
- هر روز از چه محصولی روی پوست خود استفاده می کنید؟
- شما با چه مواد شیمیایی روزانه در تماس هستید؟
- برای امرار معاش چه کار می کنید؟
پزشک ممکن است شما را به متخصص آلرژی یا متخصص پوست ارجاع دهد تا علت درماتیت تماسی را مشخص کند. این متخصص می تواند یک تست آلرژی بنام تست پچ انجام دهد. این تست شامل قرار دادن تکه کوچکی از پوست در معرض ماده حساسیت زا است.
اگر پوست شما واکنش نشان دهد، متخصص آلرژی می تواند علت احتمالی درماتیت را تعیین کند.
چگونه می توان از درماتیت تماسی جلوگیری کرد؟
اجتناب از قرار گرفتن در معرض تحریک کننده ها می تواند از درماتیت تماسی جلوگیری کند. این نکات را امتحان کنید:
- محصولاتی با برچسب “ضد حساسیت” یا “بدون بو” خریداری کنید.
- در صورت حساسیت به لاتکس از پوشیدن دستکش لاتکس خودداری کنید. در عوض دستکش وینیل را انتخاب کنید.
- هنگام کوهنوردی در بیابان، شلوار و پیراهن آستین بلند بپوشید.
- اگر متوجه تحریک محصول جدید شدید، بلافاصله استفاده از آن را متوقف کنید.
اگر می دانید پوست حساسی دارید، با هر محصول جدیدی که می‌خواهید استفاده کنید یک آزمایش لکه ای انجام دهید. می توانید محصول جدید را در یک قسمت از بازو قرار دهید سپس آن ناحیه را بپوشانید و در معرض آب یا صابون قرار ندهید. پس از 48 و 96 ساعت هرگونه واکنش را بررسی کنید. در صورت بروز قرمزی یا تحریک، از این محصول استفاده نکنید.
