فشار خون بالا می تواند منجر به بسیاری از مشکلات جدی مانند حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی و بیماری های کلیوی شود. درمان زودرس فشار خون در جلوگیری از این مشکلات و سایر بیماری ها بسیار مهم است.
ده ها داروی مختلف می توانند به درمان فشار خون بالا کمک کنند. به این داروها ضد فشار خون گفته می شود. داروهای فشار خون بالا به دسته های مختلفی تقسیم شده اند، که هر یک متفاوت عمل می کنند و عوارض جانبی متفاوتی دارند.
با وجود گزینه های بسیار زیاد، یافتن بهترین گزینه ممکن است نیاز به کمی وقت و حوصله داشته باشد. پزشک با شما همکاری خواهد کرد تا بهترین برنامه درمانی را برای شما پیدا کند که ممکن است شامل یک یا چند دارو باشد.
دیورتیک (داروهای ادرار آور)
داروهای ادرار آور از جمله متداول ترین داروهای فشار خون بالا هستند. این داروها به کلیه ها کمک می کنند تا از آب اضافی و سدیم یا نمک، خلاص شوند. این کار، میزان خونی که باید از رگ های خونی شما عبور کند را کاهش می دهد و باعث کاهش فشار خون می شود.
سه نوع عمده دیورتیک وجود دارد: داروهای تیازید، پتاسیم و دیورتیک‌های حلقه ای. دیورتیک های تیازید به طور کلی عوارض جانبی کمتری نسبت به بقیه دارند. این امر به ویژه هنگامی صادق است که در دوزهای کم تجویز می شود و به طور کلی در درمان فشار خون بالا در شروع این بیماری، استفاده می شود.
نمونه هایی از دیورتیک های تیازید عبارتند از:
- کلورتالیدون
- کلروتیازید (دیوریل)
- هیدروکلروتیازید (هیدرودوریل، میکروزاید)
- اینداپامید (لوزول)
- متولازون (زاروکسولین)
نمونه هایی از داروهای ادرار آور پتاسیم شامل:
- آمیلوراید (میدامور)
- اسپیرونولاکتون (آلداکتون)
- تریامترن (دیرنیوم)
نمونه هایی از دیورتیک های حلقه ای عبارتند از:
- بومتانید (بومکس)
- فوروزماید (لاسیکس)
- تورسماید
نمونه هایی از دیورتیک های ترکیبی عبارتند از:
- هیدروکلراید آمیلوراید / هیدروکلروتیازید (مدر)
- اسپیرونولاکتون / هیدروکلروتیازید (آلداکتازید)
- تریامترن / هیدروکلروتیازید (دیازید، مکسید)
مسدود کننده های بتا
بتا-بلاکرها (مسدود کننده های بتا) از عملکرد مواد شیمیایی تحریک کننده قلب در بدن جوگیری می کنند. این امر باعث می شود قلب شما با سرعت و نیروی کمتری تپیده شود. در این حالت قلب شما با هر ضربان، خون کمتری از طریق رگ های خونی پمپ می کند، بنابراین فشار خون کاهش می یابد.
نمونه هایی از این داروهای فشار خون بالا عبارتند از:
- آسبوتولول (سکترال)
- آتنولول (تنورمین)
- بتاکسولول (کرلون)
- بیسوپرولول
- بیسوپرولول / هیدروکلروتیازید
- متوپرولول تارتارات
- متوپرولول سوکسینات
- نادولول
- پیندولول
- پروپرانولول
- سلوتول (بتاپاس)
- تیمولول
مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE)
مهار کننده های ACE بدن را از ساخت هورمونی به نام آنژیوتانسین 2 که باعث تنگ شدن رگ های خونی می شود، جلوگیری می کنند. این داروها با کمک به رگ های خونی منقبض شده برای عبور خون بیشتر، فشار خون را پایین می آورند.
نمونه هایی از مهار کننده های ACE عبارتند از:
- بنازپریل (لوتنسین)
- کاپتوپریل (کاپوتن)
- انالاپریل (واسوتک)
- فوزینوپریل (مونوپریل)
- لیزینوپریل
- موکسی پریل (یونیواسک)
- پریندوپریل (Aceon)
- کویناپریل (Accupril)
- رامیپریل (آلتاس)
- تراندولاپریل (ماویک)
انسداد کننده های گیرنده های آنژیوتانسین 2 (ARB)
این دسته از داروها نیز از رگهای خونی در برابر آنژیوتانسین 2 محافظت می کنند. برای سفت شدن رگهای خونی، آنژیوتانسین 2 باید با یک محل گیرنده ترکیب شود. این انسداد کننده ها از وقوع این امر جلوگیری می کنند. در نتیجه، فشار خون پایین می آید.
نمونه هایی از ARB عبارتند از:
- کاندسارتان (آتاکاند)
- اپروزارتان (توتن)
- ایربزارتان (آواپرو)
- لوزارتان (کوزار)
- تلمیزارتان (میکاردیس)
- والزارتان (دیووان)
مسدود کننده های کانال کلسیم
عضلات برای حرکت کردند به کلسیم نیاز دارند تا به داخل و خارج سلولهای عضلانی جریان یابند. مسدود کننده های کانال کلسیم از ورود کلسیم به سلول های عضلانی صاف قلب و رگ های خونی جلوگیری می کنند.
این امر باعث می شود قلب با نیروی کمتری تپیده و به آرامش عروق کمک کند. در نتیجه، فشار خون کاهش می یابد.
نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- آملودیپین
- دیلتیازم
- فلودیپین (پلندیل)
- ایزرادیپین
- نیکاردیپین
- نیفدیپین
- نیزولدیپین (سولار)
- وراپامیل
- مسدود کننده های آلفا
در موقعیت های خاص، بدن شما هورمون هایی به نام کاتکول آمین ایجاد می کند. این هورمون ها می توانند به قسمت هایی از سلول ها موسوم به گیرنده های آلفا متصل شوند. وقتی این اتفاق می افتد، رگ های خونی شما باریک می شود و قلب شما با سرعت و شدت بیشتری می تپد. این اقدامات باعث بالا رفتن فشار خون شما می شود.
آلفا بلاکرها به منظور جلوگیری از اتصال کاتکول آمین ها به گیرنده های آلفا عمل می کنند. در نتیجه، خون می تواند آزادتر از طریق رگ های خونی جریان یابد و قلب شما به طور طبیعی می تپد. این کار به کاهش فشار خون کمک می کند.
نمونه هایی از آلفا بلاکرها عبارتند از:
- دوکسازوسین (کاردورا)
- پرازوسین (مینی پرس)
- ترازوسین (هایترین)
مسدود کننده های آلفا بتا
مسدود کننده های آلفا بتا یک اثر ترکیبی دارند. آنها مانع اتصال هورمون های کاتکول آمین به گیرنده های آلفا و بتا می شوند. بنابراین، مانند آلفا بلاکرها می توانند انقباض عروق خونی را کاهش دهند. آنها همچنین مانند بتا-بلاکرها سرعت و نیروی ضربان قلب را کاهش می دهند.
نمونه هایی از مسدود کننده های آلفا بتا عبارتند از:
- کارودیلول (کورگ)
- لابتالول
آگونیست های مرکزی
این داروها مانع از ارسال پیام آزادسازی آمین ها به سیستم عصبی توسط مغز می شوند. در نتیجه، قلب به سختی پمپاژ نمی کند و خون به راحتی جریان می یابد و فشار خون را کاهش می دهد.
نمونه هایی از آگونیست های مرکزی عبارتند از:
- متیلدوپا (آلدومت)
- کلونیدین (کاتاپرس)
- گوانفاسین (تنکس)
گشاد کننده های عروق
گشادکننده های عروق، عضلات دیواره رگ های خونی خصوصاً رگهای کوچک به نام شریان را شل می کنند، این کار باعث می شود خون به راحتی در رگ های خونی جریان یابد در نتیجه، فشار خون پایین می آید.
نمونه هایی از گشادکننده های عروق عبارتند از:
- هیدرالازین (آپرسولین)
- ماینوکسیدیل (لونیتن)
- آنتاگونیست های گیرنده آلدوسترون
آنتاگونیست های گیرنده آلدوسترون با جلوگیری از یک ماده شیمیایی به نام آلدوسترون کار می کنند. این عمل میزان مایعات بدن را کاهش می دهد که به کاهش فشار خون کمک می کند.
نمونه هایی از آنتاگونیست های گیرنده آلدوسترون عبارتند از:
- اپلرنون (اینسپرا)
- اسپیرونولاکتون (آلداکتون)
مهارکننده های مستقیم رنین
نوع جدیدی از داروهای فشار خون مهارکننده های مستقیم رنین (DRI) نامیده می شوند. این داروها ماده‌ای شیمیایی در بدن شما به نام رنین را مسدود می کنند. این عمل به باز شدن رگ های خونی شما کمک می کند و باعث کاهش فشار خون می شود.
تنها نوع DRI که در حال حاضر در ایالات متحده موجود است:
آلیسکیرن (تکتورنا)
تذکر:
این داروها را بدون دستور پزشک مصرف نکنید.
منبع: healthline.com
